Raymond doet het veilig! Elke dag.

Je moet het maar doen. Vrijwilliger Raymond rijdt 30 000 à 35 000 km per jaar voor klanten van i-mens. Ook in het corona-tijdperk.

Eind mei wordt Raymond 76 lentes jong.

Dagelijks vervoert hij mensen naar waar ze moeten zijn. Vrijwilliger-chauffeur zijn is z’n lust en leven. Voor andere hobby’s heeft hij geen tijd en goesting.

Onder zijn vaste klanten heeft hij o.a. bewoners uit vzw Heuvelheem, een zorgvoorziening voor volwassenen met een beperking. Hij brengt ze naar de dokter, naar de psycholoog, om boodschappen, naar activiteiten… En Nadine brengt hij naar het ziekenhuis.

Door corona nam hij even een pauze

De corona lockdown deed hem enkele weken thuiszitten. Tot hij …

blaren op zijn handen kreeg van kaarten
krampen in zijn vingers van kruiswoordraadsels in te vullen
tranen in zijn ogen van teveel schermtijd
zitwonden dreigde te krijgen
...

Het is genoeg, dacht hij. Ik ga weer aan de slag en breng Nadine naar het ziekenhuis.

Als voorbereiding tot een voorzichtige herstart heeft hij zelf een kleine coronakit samengesteld en een paar eigenhandige maatregelen toegevoegd aan de officiële.

Veiligheid boven alles. Ik hoop dat dit niet teveel gevraagd is en dat de klanten deze kleine moeite willen doen.

Coronamaatregelen à la façon Raymond

Uiteraard gelden de officiële overheidsmaatregelen – ondertussen welbekend. Raymond maakte ze concreet en voegde er een paar aan toe. En terecht.

De klant moet een mondmasker dragen
Ze zitten achteraan in de wagen
Slechts één persoon, tenzij het niet anders kan
Klanten wassen hun handen, elke keer voor ze instappen
Liefst geen handschoenen want de latex zorgt voor een langere levensduur van het virus

Onze Raymond is er echt een uit de 1 000. Hij voegt daad bij woord en zorgt er zelf voor dat zijn klanten van alles worden voorzien.

Wordt bij thuiskomst in een stoffen zak gegooid en alles wordt terug ontsmet.

Voor mensen die zelf geen masker hebben, heeft hij ontsmette mondmaskers mee. Ook water, zeep, etherische oliën Tea Tree, Oregano en Citronnela, handdoekjes én een gesloten pot om de gebruikte maskers en handdoekjes in te gooien.

De mondmaskers en handdoeken uit deze pot worden bij thuiskomst in een stoffen zak gekieperd en alles wordt terug ontsmet in kokend water met zeep. Bij het spoelwater wordt een beetje bleekwater gevoegd.

En hijzelf?

Bij regenweer zal ik mijn autokoffer open zetten.

Raymond draagt zelf een mondmasker en wast zijn handen veelvuldig. Tussen de ritten door zet hij de ramen open om de auto te verluchten. Bovendien wordt in de wagen nog een mengeling van etherische oliën verstoven. Alle boodschappen gaan in de koffer. En zelfs voor de kleine zaken, zoals opgehaalde medicatie bij de apotheker, staat een aparte box in de koffer.

Als het regent kunnen de autoramen uiteraard niet opengezet worden; maar ook daar vindt hij een oplossing voor: hij zet gewoon zijn koffer open.

Zeg nu zelf… is Raymond een vrijwilliger uit de 1 000?

Oh ja, toen ik aan zijn echtgenote vroeg of zij het wel zag zitten dat hij iedere dag de baan op was, zei ze héél overtuigend: