Als poetshulp voel je je verbonden met de klant
Wiske (67) werkt al 11 jaar als poetshulp bij i-mens. Eerst als poetshulp dienstencheques en nu als poetshulp in de thuiszorg. In 2021 ging ze met pensioen, maar ze wilde graag blijven poetsen. Dat was voor i-mens geen probleem. Tot op vandaag poetst ze nog 12 uren per week voor klanten. En daar doet ze graag nog een jaartje bij!
“Ik heb me nog geen minuut beklaagd dat ik ook na mijn pensioen blijf poetsen bij i-mens. Het is een plezier om het huis van mijn klanten tiptop achter te laten”, vertelt Wiske. Ze gaat elke keer opnieuw met veel zin naar haar klanten. En met een grote lach.
Veel waardering
Wiske haalt kracht en moed uit haar werk. “Ik krijg veel waardering van de klant en dat doet mij plezier. Zeker sinds ik poetshulp in de thuiszorg ben. Dan beteken je zoveel meer dan enkel poetshulp. Je bent een luisterend oor. De klanten zijn ons daarvoor erg dankbaar.
Het zijn de kleine dingen waarmee je klanten blij maakt. Zo zijn er die met je meelopen tijdens het poetsen omdat ze gezelschap willen.” Wiske past zich makkelijk aan de klanten aan. “Het is aan ons om ervoor te zorgen dat het klikt. Daarom probeer ik de situatie van de klant goed aan te voelen als ik er een eerste keer kom. Wil hij bijvoorbeeld aangesproken worden met meneer of mag het met de voornaam?”
Als poetshulp ben je ook een luisterend oor en daarvoor is de klant dankbaar.
Die mensen zitten in mijn hart
Wiske ging 7 jaar langs bij een klant met dementie. “Hij vergat vaak te eten. Ik vroeg zijn dochter of er extra hulp mocht komen. Al snel schakelden ze ook verzorgenden van i-mens in. Zo kreeg de man elke dag de nodige hulp en kon hij tot zijn 96ste thuis blijven. Toen hij overleed, werd ik uitgenodigd voor zijn begrafenis. Zijn kleinkinderen kwamen me bedanken omdat ik zo goed voor hun opa had gezorgd. Die mensen zitten in je hart. Je voelt je er verbonden mee. Je hebt mee verdriet bij het overlijden.”
Het zijn de kleine dingen waar je mensen blij mee maakt
Veel steun van verantwoordelijke
Als een klant het moeilijk heeft, staat Wiske paraat. “Ik zorg voor peptalk als iemand naar het woonzorgcentrum moet verhuizen. Ook ben ik eens meegegaan naar het ziekenhuis nadat een klant was gevallen. Ik had de ambulance gebeld, de zonen van de klant verwittigd en aan mijn verantwoordelijke laten weten dat ik de klant zou begeleiden.”
“Onze verantwoordelijk helpt ons altijd als het nodig is. Toen ik een klant op een dag dood thuis terugvond, het ik mijn verantwoordelijke meteen gebeld. Ze heeft me goed begeleid. Ik ben bij de klant thuis gebleven om politie en parket te woord te staan. Mijn verantwoordelijke is daarna bij mij thuis geweest om te laten weten dat ze er voor me is. Dat deed veel deugd.”
Zo fris als een hoentje
“Aan stoppen denk ik niet”, besluit Wiske. “Ik ben fysiek nog erg sterk en ik kan het werk perfect aan. Bij de laatste werkcontrole was de dokter er zelfs verbaasd over”, lacht ze.
