Benny springt in de bres tijdens corona
Thuisverpleegkundige Benny Mahieu (41j) heeft – naast zijn job – de handen vol aan zijn 2 kids van 5 en 7 jaar. Ook zijn partner Katarzyna is i-mens thuisverpleegkundige. Toch moest hij geen 2 keer nadenken om in de bres te springen in een WZC in Merkem, te midden in de frontlinie tegen corona.
Geen minuut getwijfeld.
“Wij wonen in Houthulst, waarvan Merkem een deelgemeente is. Toen er een uitbraak van Covid-19 losbarstte in het nabije WZC was het schrikken. Ik ken nogal wat mensen die daar werken en ben meteen op het verzoek ingegaan om de zieke medewerkers in het WZC te gaan vervangen. Ik vond het mijn plicht om dit te doen toen die vraag vanuit i-mens werd gesteld wie hiertoe bereid was. Er was wat ruimte in onze i-mensploeg om tijdelijk extern ingezet te worden. Dus … ik sprong”, zegt Benny; “En Katarzyna steunde mijn beslissing.”
Ik was er redelijk gerust in.
"Ik werd op een niet-covidafdeling ingezet om het voor mijn patiënten in de thuisverpleging veilig te houden. Zo kwam ik niet rechtstreeks met corona-besmette bewoners in contact.
Ik heb mij nooit onveilig gevoeld. We kregen voldoende beschermingsmateriaal en je werkt constant 'op scherp' om het risico op besmetting zo klein mogelijk te houden. Ik was er eigenlijk redelijk gerust in.
Het was fijn om de appreciatie van de bewoners en de medewerkers te krijgen. We hoorden dikwijls ‘chapeau voor wat jullie doen’. En dat doet goed.
Op mijn thuisverplegingsronde heb ik enkele besmette patiënten, dus ik blijf extra veilig werken door me zo goed mogelijk te beschermen en alle hygiënemaatregelen in acht te nemen."
Thuisverpleegkundigen doen ‘alles’.
"Ik werk reeds 21 jaar in onze thuisverpleging en ga nog iedere dag met heel veel goesting werken. Door in het WZC mee te draaien, ben ik mij nog meer bewust geworden dat thuisverpleging écht iets voor mij is. Ik heb kunnen proeven van het werk in een instelling, maar dat werken tussen 4 muren is niets voor mij. Geef mij maar mijn auto en mijn patiënten in hun eigen woonomgeving. Wij moeten heel wat situaties zelf inschatten en dragen daardoor veel verantwoordelijkheid. Dat houdt het voor mij interessant en uitdagend.
Tegen stagiairs geef ik altijd deze boodschap mee: wij gaan van een wondverzorging naar een stomapatiënt, van een nierdialyse naar het helpen wassen en aankleden van een patiënt. Thuisverpleegkundigen zijn de enige verpleegkundigen die nog alles doen.
Ik was blij met deze ervaring en heb me meteen ook kandidaat gesteld voor de vaccinatiecentra."
