Nicole krijgt thuis al enkele jaren hulp van Joyce
Dat Nicole 91 jaren op haar teller heeft staan, zou je niet zeggen. Ze is een levendige vrouw, met het hart op de tong. Een vrouw die altijd heel actief was, in haar gezin als mama van 3 kinderen én daarbuiten. Ze houdt van een babbeltje en een stukje taart. “Mijn man overleed in 2010. Sindsdien woon ik alleen. Omdat het gaat!”, zegt ze lachend. “Ik heb mijn vrijheid, en geniet daar wel van. Ik sta op wanneer ik wil, doe overdag wat ik wil en ga slapen wanneer ik wil.” Joyce is de thuisverzorgende die al enkele jaren driemaal per week langskomt bij Nicole.
Schrik om te vallen
Nicole woont op de zeedijk in Middelkerke en geniet van een prachtig uitzicht op strand en zee. Dat is voldoende, want naar buiten gaat ze niet meer. “Ik ben bang om te vallen. 7 jaar geleden maakte ik een stevige valpartij. Joyce stelt vaak voor om een wandeling te maken, een koffietje te gaan drinken … Ze zou mij perfect ondersteunen, weet ik. Maar ik durf het niet.”
Joyce is de thuisverzorgende die al enkele jaren driemaal per week langskomt bij Nicole. “Joyce was mijn eerste thuisverzorgende en ze is er nog altijd. Ze is echt belangrijk. Ik heb iemand die me bijstaat, iemand die er ís. Mijn dochters wonen niet in de buurt, dus het is niet makkelijk om hier vaak langs te komen.”
“Zelf koken lukt niet meer goed. Joyce doet mijn boodschappen en koopt bereide maaltijden. En ze kent mij. Ze weet wat ik niet graag eet”, knipoogt Nicole. “En ik weet precies welke taartjes ik moet meebrengen”, lacht Joyce.
Eenzaam in de winter
Joyce is een gesprekspartner en een luisterend oor. "Als ik iets zie op het nieuws, praat ik erover met Joyce”, weet Nicole. Joyce knikt. “Ze hoort graag de mening van iemand van een andere generatie. En ja, dan is er al eens een discussietje.”
Eenzaamheid is een veelvoorkomend probleem bij ouderen. Zeker mensen die alleen wonen. Dat bevestigt Nicole. “Die eenzaamheid overvalt mij soms, ja. Zeker in de winter, als het al vroeg donker wordt. Dan duren de dagen lang. Of tijdens het weekend.
Op zulke momenten kan een thuisverzorgende mentale verlichting en het nodige gezelschap bieden. “Joyce is een grote steun voor mij. Zij weet alles van mij en ik weet veel van haar. We kennen elkaar door en door”, zegt Nicole.
Aansluiting vinden
Thuiszorg is niet alleen (fysiek) zorgen voor iemand. Het sociale is minstens even belangrijk, weet Joyce. “Eens je bij iemand thuis bent, zie je pas echt wat er zich afspeelt binnen de 4 muren. Als verzorgende moet je vooral het juiste evenwicht vinden. Elke klant heeft eigen zorgen en noden. Nicole heeft veel nood aan babbels, maar andere mensen kunnen iets anders meer nodig hebben.”
“Je moet ook aansluiting zoeken met mensen. Ik ben ooit bij een eerste bezoek buitengezet, omdat die persoon er niet klaar voor was. Ze moest eerst aanvaarden dat ze wat hulp nodig had. Eens ze dat had gedaan, liep alles vlot”, zegt Joyce.
Dit artikel verscheen eerder in editie oktober 2024 van S-magazine, het ledenblad van Solidaris.
Heb jij net als Nicole soms hulp nodig in huis?
Een helpende hand bij het eten klaarmaken, wassen en strijken, opruimen, boodschappen doen, je administratie in orde maken... Een gezinshulp van i-mens kan je daarbij helpen. Die kan je ook ondersteunen bij je persoonlijke verzorging.
