Hoe gezinszorg een groot verschil kan maken

De 24-jarige Nathan gaat door het leven met een dissociatieve identiteitsstoornis. Dankzij het gezelschap en de – mentale – ondersteuning van zijn zorgkundige Benji is Nathan de voorbije maanden duidelijk beginnen openbloeien. Hun hartverwarmende verhaal toont dat gezinszorg om meer draait dan alleen het huishouden.

Leven met trauma's

Nathan is geboren in Kazachstan en werd op jonge leeftijd geadopteerd. Hij heeft een depressie en meerdere zelfmoordpogingen achter de rug. Door trauma’s kreeg hij een dissociatieve identiteitsstoornis (DIS). Dat betekent dat hij meerdere persoonlijkheden in zich heeft. De DIS is een manier van de hersenen om zijn trauma’s te verwerken. Die persoonlijkheden staan hem vaak in de weg en vragen hem soms om zichzelf pijn te doen. Dat heeft natuurlijk ook een behoorlijke impact op het gezin.

Toen dacht ik: “Er moet iets gebeuren.”

Na een zware psychose werd Nathan gedurende een jaar opgenomen. Voor Greta, de mama van Nathan, was dat het moment om externe hulp te zoeken. “Na zijn thuiskomst konden er meteen verzorgenden en zorgkundigen van i-mens langskomen. Het belangrijkste voor ons is namelijk dat Nathan gezelschap heeft en niet alleen is."

Nu kunnen wij met een gerust hart gaan werken. Daar ben ik de verzorgenden erg dankbaar voor.
- Greta, mama van Nathan

Binnenkort verhuist het gezin naar Diest. Voor Nathan, die autisme heeft, zal dat een grote aanpassing vergen. Hij legt namelijk moeilijk contact met nieuwe mensen. “De dienst gezinszorg verzekerde ons gelukkig dat dezelfde verzorgenden kunnen blijven langskomen. Dat vind ik een mooi gebaar. Ik zou erg bezorgd geweest zijn als dat niet zou lukken”, vertelt Nathans mama.

Ook voor de ouders is het niet gemakkelijk. “We willen dat Nathan gelukkig is en dat alles goed gaat met hem. Naast de dagelijkse hulp van de verzorgenden, bezoekt hij elke week de psychiater en psycholoog. Daar kan hij over zijn obstakels praten en we hebben de indruk dat dit hem helpt. Als we die bezoeken afbouwen, merken we dat het snel terug bergaf gaat met hem.”

Therapeutische wandelingen

Het lukt Nathan niet altijd even goed om met zijn ouders over zijn moeilijkheden te spreken. Hij vindt gemakkelijker zijn woorden als hij er met anderen over praat. Hij put dan ook veel kracht uit de wandelingen die hij elke voormiddag maakt met de verzorgenden en zorgkundigen, waaronder Benji. Voor Nathan zijn het een soort therapeutische wandelingen. Samen hebben ze al heel wat kilometers afgelegd.

Nathan en Benji gaan ook geregeld samen fitnessen. “Het werkt motiverend dat Benji met mij sport en me hierin steunt. Dat geeft ook een boost aan mijn zelfvertrouwen. Alleen zou ik nooit gaan fitnessen”, geeft Nathan toe.

i-mens neemt je voor wie je bent.
- Nathan

Nathan wou eerst geen hulp van verzorgenden, het waren dan ook zijn ouders die i-mens contacteerden. Nu is hij wel blij met de hulp en het gezelschap dat hij krijgt.

Beetje bij beetje openbloeien

“Nathan heeft niet zoveel vrienden”, vertelt Greta. “Daardoor heeft hij extra veel aan de band die hij heeft opgebouwd met Benji. Hij kijkt echt uit naar zijn komst. We merken ook dat Nathan, sinds de verzorgenden langskomen, veel sneller aangeeft wat hij wil doen. Hij is langzaam opengebloeid."

Dat is heel mooi om te zien bij je kind.
- Greta, mama van Nathan